Wat is klei

Home ] KUNSTENAARS ] KERAMIEK ] LINKEN ] EVENEMENTEN ] Info ]

Home
Terug

Wat is klei …

Oorsprong : Klei is een grondsoort die bestaat voornamelijk uit silica en aluminiumverbindingen. Het is een massa die bestaat uit  kleine plaatvormige deeltjes. Die deeltjes zijn kleiner dan 0,002 mm .

Klei is een mineraal, waarvan er vele soorten bestaan.

Kleigrond is slecht waterdoorlatend zijn houdt in droge tijden veel langer het water vast. Anderzijds verdrinken gewassen eerder in natte tijden.

Kleigrond heeft minder last van uitspoeling dan zandgrond waardoor deze beter voedselstoffen voor planten vasthoudt en daardoor over het algemeen voedselrijker. 

Klei werd en wordt gebruikt in aardewerk en keramiek en in de dijkenbouw en andere gelijkaardige technische constructies. Aardewerk is klei waaraan door warmte ( zon of oven) veel van het water is onttrokken. De kunst van het pottenbakken is ontwikkeld omstreeks 6.000 v. C. en al in het 4e millennium v. C. kwam de pottenbakkersschijf in gebruik.

Keramiek komt van het Griekse woord keramos, wat drinkvat of aardewerkvat betekent en wordt voornamelijk gebruikt voor voorwerpen die van gebakken klei gemaakt zijn. Keramiek wordt gemaakt door het verhitten van klei, variërend in zuiverheid en baktemperatuur. Andere vormen van keramiek zijn aardewerk, onder te verdelen in majolica, gekenmerkt door rode scherf en faience, gekenmerkt door gele scherf. Andere twee soorten keramiek worden onderscheiden: steengoed, waarbij een waterafstotende en glazuurachtige laag wordt bereikt door zout of soda aan het einde van het bakproces toe te voegen en terracotta, dat altijd ongeglazuurd is. 

Gebruik van klei voor het maken van keramiek : wanneer klei een bepaalde hoeveelheid water bevat is hij gemakkelijk te kneden en te gebruiken om allerlei vormen te maken. Laat men de klei opdrogen dan verhardt hij en door weer water toe te voegen wordt de klei weer zacht.

Door de klei te bakken in een voldoende hete oven zal hij, omdat de kleideeltjes aan elkaar sinteren, hard worden. Na deze bak kan de klei niet meer zacht kan worden, zelfs niet als er weer water aan wordt toegevoegd.

De klei, zoals die in de natuur wordt aangetroffen, is meestal nog niet geschikt om te gebruiken om keramiek te maken. Daarvoor moet de klei eerst nog geprepareerd worden. Dit is dan een kwestie van verschillende soorten te combineren met toevoeging van een aantal specifieke materialen. Daardoor krijgt de klei meer eigenschappen die nodig voor specifieke bewerkingen en ontstaat er een heel aanbod aan verschillende soorten klei. Door de chemische samenstelling van de klei of de toevoeging van pigmenten kan de klei gerangschikt worden naar kleur of tint : rood, bruin, wit, beige en roze.

Een andere belangrijke onderverdeling wordt gemaakt de hoeveelheid en het soort chamotte (= gebakken kleideeltjes) die in de klei aanwezig is. Chamotte wordt toegevoegd om een sterker eindresultaat te kunnen bekomen. De grootte van deze chamotte-steentjes varieert van 0,5 mm tot 2,0 mm . Klei met grove chamotte laat zich gemakkelijker bewerken omdat het werkstuk daardoor steviger is. Voor fijn afgewerkte dingen en om te draaien is het beter om met minder grove klei te werken omdat anders deze steentjes in de weg zitten.

Porselein is een bijzondere vorm van keramiek. Het is een specifieke samenstelling van verschillende materialen en deze worden na menging gebakken, meestal op een hogere temperatuur. Porselein is hard, licht doorschijnend en klinkt helder. In China is de eerste porselein gevonden die dateert uit de 3e eeuw n. C. Verder is porselein is reuk- en smaakloos en verkleurt hij nauwelijks (ook niet als het zelfs enkele eeuwen in een scheepswrak op de bodem van de zee heeft gelegen).